نیلوفر غریب

با لبخندی شیرین
زیباترین به ناز*
در بوسه ی صبح می شکفت
و جهان کوچکش
از رویایی بزرگ شیر می نوشید
جاده
در انتهای دلتنگی
پرسه میزد
و خاک
خیس غروب و غربت بود
خیس از چشمان سیاه مهدی
که مرگ بیدار
از حاشیه ی حادثه می سرید
آه
غنچه ی نشکفته!
نیلوفر*غریب!
و خورشید
خواب سه آفتابگردان جوان را
ناباورانه می گریست

برای بهناز،مهدی،نیلوفر کوچک
که درجاده ی ساوه-تهران
مرگ را در آغوش کشیدند
28/3/77
گیل چالان
edit
9/dec