این زمین خشک!ایران

می دانی؟
می بینی؟
که چگونه در یک دنیای در بسته ،حقیر،احمقانه،پوچ،سراسر قتل و غارت و خشونت،
زندگی می کنی؟
می بینی که چه وضعی درست کرده ای؟
فقط خودت؟و هم صدایانت؟
فقط کسانی که این نغمه ی دروغین و پوچ را با تو هم صدایند؟
حرص ثروت و قدرت چشمانت را کور کرده و نزدیکانت را برای خوش خدمتی می فروشی!
خوش خدمتی به کسی که آرمانش را خیال می کنی می فهمی!
اما نفهمیده ای.
خدمت برای کسانی که در یک چشم بر هم زدن،با صدای یک ترق،با حساب های بانکی پر و پیمانشان ،از اینجا فرار میکنند!
تو میمانی و سیاهی،تو میمانی و خشونت مردم،تو و نفرت یک ملت،که تا خون نبینند آرام نمی شود!
از قوانین یک انقلاب است، و در این انقلاب نو، تنها ملت بازنده اند و جان تو!
کمی فکر کن
تنها وجدان و انسانیت تو نجاتت می دهد،نه هیچ دین اسلام یا قانون مدنی جمهوری اسلامی!
تنها روح سفید و انسانی تو،نه هیچ قدرت آسمانی یا زمینی!
اطمینان میدهم
شک نکن

برای بسیجیان،سپاهیان و همه ی خوش خدمت های دولت اسلامی
سی و یکم اکتبر دوهزار و ده
کاوه آزاد
ایران-تهران