ز گرمی نگهت آب می شود دل من***

صدا که می زنیم آب می شود دل من
خراب یک غزل ناب می شود دل من

بیا به باغ خیالم که از همـــــین امشب
رفیق صحبت مهتاب می شود دل من

میان گردنه ی بی تو بودنــــــم انگار
اسیر پنجه ی گرداب می شود دل من

به بودنت همه فریاد (آشوب)موج طوفانم
مرو که لهجه ی مرداب می شـــود دل من

اگر به جان زسد* آبشـــــــــــار بیداری
غریق زمزمه ی خواب می شود دل من

چه می شود که به یک لحظه پلک گشایی
به عمق آینه پرتاب می شـــــــــود دل من

برای دیدن باغ بلوغ آغـــــــــــــــوشت
به شکل پنجره ،بی تاب می شود دل من

به حیرتم همه از دست های گلبـــرگی
چگونه لُجه ی خوناب می شود دل من

به جرم عاطفه ،شوق خیال را بشکن
بهای گوهر نایاب می شــــود دل من

***اسم شعر از شاعر حسین رضایی
از ماسال

*زسد درست است
الکی گیر ندین رسد و اشتباه تایپیه
بی سوات عمطه

10/Apr