بمانی

فکر که می کنم

میبینم عشق ما یک طرفه بود،این من بودم که عاشقت بودم و تو تنها به خاطر تعارف با من بودی و بس

اصلاح می کنم:عشق من

تحمل تو

مرا تحمل میکردی ،خنده هایت دروغی بود،چشمانت یخ،دست هایت دروغین در دستانم جریان داشت

و چه سرد بود،چه بی حس

و من نفهمیدم

آمدن هایت به امید چه چیز بود؟

بمانی

هه

نمانی

آه

خودت می گفتی:مفهموم عشق را درک نمی کنم

و من به عمد نفهمیدم

گفتم خودم عشق می آموزمش

نشد

تنها از تو

رد پای گل آلودت می ماند بر قلبم

22-sep

گفتگوی انسان و عشقش تخته سنگی از کوه های اورست