سرخ ها

به آن زمان که ترا باغِ ناله میکردند

بدشتِ سینه ی من،رنگِ لاله میکردند

نشسته چشمِ من از درد، تا سپیده ی خون

به آن شبی که غمت را حواله میکردند

زِ فصلِ سردِ غلیظی غمِ عبورِ مرا

میانِ دفترِ مویت حواله میکردند

برایِ مرهمِ زخمم، به نامِ یارانم

محبتی به طریقِ زواله میکردند

به بامِ مصطبه ی خون نشت آوازم

که جانِ سبزِ مرا در شواله میکردند

ز رازعالمِ هستی چه دیده ای خیال؟

که شعرِ نابِ ترا در قباله میکردند

13/jul/08